Espris d’amours

Miniatures Flamandes

18,00

1CD

Capilla Flamenca

Marnix De Cat – contreténor et direction

Tore Denys – ténor
Lieven Termont – baryton
Dirk Snellings – basse

Jan Van Outryve – luth
Liam Fennely – viole de gambe et vielle
Thomas Baeté – viole de gambe et vielle
Piet Stryckers – viole de gambe
Patrick Denecker – flûtes à bec

Wishlist


Description

À l’occasion de l’exposition Miniatures flamandes qui se tiendra à la Bibliothèque royale de Belgique dès septembre 2011 et à Bibliothèque nationale de France dès mars 2012, Musique en Wallonie publiera un recueil de pièces issues des Pays-Bas bourguignons du XVe siècle. Ces pièces seront interprétées par le célèbre ensemble polyphonique Capilla Flamenca.

  1. Mon cuer pleure, Pierre Fontaine
  2. Les larmes, Johannes Pullois
  3. Kyrie / Missa L’homme armé, Guillaume Du Fay
  4. L’ome armé / Il sera pour vous, Robert Morton
  5. Pour une fois et pour toute ma vie, Richard de Bellengues dit Cardot
  6. Espris d’amours, Gilles Binchois
  7. Or sus amans, Anonyme (Bruxelles, CMM370)
  8. Quant de la belle me parti, Guillaume Malbecque
  9. Victimæ paschali laudes, Antoine Busnois
  10. De plus en plus, Gilles Binchois
  11. Ave Regina, Walter Frye
  12. O florens rosa, Walter Frye
  13. Ave Regina cælorum III, Guillaume Du Fay
  14. Se la face ay pale, Guillaume Du Fay
  15. La plus jolie et la plus belle, Nicolas Grenon
  16. Se je souspire, plains et pleure, Gilles Binchois
  17. Lamento sanctæ matris ecclesiæ Constantinopolitanæ, Guillaume Du Fay
  18. Op eenen tijd in minen zyn, Johannes Pullois

Informations complémentaires

Poids 140 g
Dimensions 12 × 12 cm

5 avis pour Espris d’amours

  1. Lucas Huybrechts, Cobra.be

    « Het ensemble voor polyfone muziek Capilla Flamenca, nam in de marge van de tentoonstelling van Vlaamse miniaturen in de Koninklijke bibliotheek weinig gespeelde vijftiende muziek uit de vijftiende eeuw op.
    Inspiratie was het oudste portret van componisten, een miniatuur van een ontmoeting tussen Guillaume Dufay en Gilles Binchois. Dufay heeft een orgel als attribuut, Binchois een harp. Deze miniatuur is overigens niet op de tentoonstelling te zien.
    De twee componisten verkeerden in de kringen van de Bourgondische hertogen. Aan het hof bloeide het genre van het chanson : wereldse teksten, meestal liefdeslyriek, eenvoudige muzikale structuren en technieken, kortere tijdsduur. De kleinkunst van toen. Maar daarmee wil dat niet zeggen dat dat genre nu nog populair is. Moderne groepen horen en spelen liever de grotere genres, met als vlaggenschip de mis, vergelijkbaar met de symfonie uit de tijd van de klassieke componisten.
    Niet alleen het kleine genre, ook kleinere componisten staan op de cd. Binchois en Dufay staan centraal, maar daarrond cirkelen notoire onbekenden : Johannes Pullois (zou van Pulle afkomstig zijn), Richard Bellengues dit Cardot of een Nicolas Grenon. Veel van het muzikale materiaal is voor het eerst te horen. De degelijke professionaliteit van Capilla Flamenca staat garant voor een mooie, soms zelfs onroerende lezing van een muziek die geregeld een melancholische ondertoon heeft.
    Grappig is dat de Capilla Flamenca (Vlaamse kapel) muziek van een Bourgondisch hof zingt, uitgegeven op het bij uitstek Waals label (Musique en Wallonie). Een universele en verfijnde Europese cultuur. »

  2. Michèle Friche, Le Soir

    « La cour des ducs de Bourgogne chez nous était une mine d’or pour les artistes, fabuleux enlumineurs de livres manuscrits, musiciens innovateurs dans l’art polyphonique, parfois crypté d’échos politiques, de parodies. Et parmi eux, Dufay, Binchois, Busnois, Grenon, etc. D’où la belle idée de Musique en Wallonie de graver pages profanes et religieuses de ce XVe en partenariat avec les expositions de la Bibliothèque royale et de la Bibliothèque nationale de France (en mars). La firme wallonne en a confié l’interprétation à la Capilla Flamenca, superbes orfèvres soyeux dans l’entrelacs des voix, graves denses et aigus en apesanteur, mêlés aux couleurs instrumentales de la vielle, de la viole, du luth et des flûtes : un régal en éventail d’atmosphères ! En bonus : un superbe livret illustré… d’enluminures ! »

  3. Manuel de Lara, Diverdi

    « Esta nueva edición discográfica de la Capilla Flamenca nace en el marco de una exposición de la Biblioteca Real de Bruselas sobre las miniaturas que ilustraron los Libros de Horas, originados en la corte de Borgoña. En el aspecto musical, comienza en el periodo de lo que Tinctoris denominó Contenance Angloise, esto es, la innovadora polifonía inglesa liderada por Dunstaple o Walter Frye y que fue origen de la polifonía borgoñesa, representada por la famosa miniatura de 1430, que muestra al canónigo Dufay y al cortesano Gilles Binchois como cabezas de la nueva música, sacra y profana. Esta música iba a modificar el devenir musical europeo, con un estilo basado en ricas armonías de terceras y sextas, un sentido melódico basado en la repetición breve, heredada del rondeau, y un sentido especial hacia el ritmo y manejo de cadencias, resultando una música mucho más cantable.
    La grabación gira entorno a estas dos figuras y Frye, con música también de Busnois, Morton, Grenon y otros. Nos ilustra sobre el Amor Cortés pero también nos sitúa en la significación de la caída de Constantinopla, plasmada musicalmente aquí desde por la canción L’Homme armé hasta por el lamento Sanctae matris ecclesiae Constantinoplae, compuesto por Dufay y que, junto a su Ave Regina caelorum III, constituye alguna de las mejores sorpresas de esta edición. El disco está lleno de belleza, con algunas de las mejores chansons del periodo, y contiene alguna pieza inédita. Capilla Flamenca consigue realizar un disco homogéneo, a pesar de la variedad, que nos trasmite el espíritu de la época. Dirigidos esta vez por el contratenor Marnix de Cat, y con un conjunto de 4 voces, laúd, 3 violas de gamba o vielas y flauta, nos traslada a ese tiempo con un sonido delicado y hermoso, cálido y envolvente y con una sutil conjunción de las exquisitas voces de este conjunto. La edición tiene un librillo bonito y elegante. »

  4. Léa Strasunas, L’Avenir

    « Un enregistrement d’exception ! »

  5. Sophie Roughol, Diapason

    « La basse Dirk Snellings rejoint la chapelle masculine et laisse la direction au contre-ténor Marnix De Cat. Quatre voix, violes, vielles et flûte à bec offrent un modèle d’approche dans l’exercice du florilège. Comme pour la visite de l’exposition, la Capilla Flamenca alterne coups d’œil acérés et regards plus posés, entre une et six minutes d’une déambulation passionnante par l’acuité de la mise en place (a cappella, instruments en doublure ou contrepoint) et la splendeur des timbres, mais frustrante par la brièveté des univers effleurés. »

Ajouter un Avis

Votre adresse de messagerie ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *

Vous aimerez peut-être aussi…